Mikołaj wszystko to widzi i słyszy

Wierzycie w Świętego Mikołaja? Mam nadzieję, że tak, bo on istnieje. Naprawdę. Słyszałem jak mama o tym mówiła do taty. Że Mikołaj przyniesie prezenty, jak będziemy grzeczni. Ciekawe, co to są te prezenty... mam nadzieję, że to coś, dla czego warto być grzecznym. Znaczy się ja, Toffi Kot, jestem zawsze grzeczny. Tylko Fifi ma problemy. 

- Fifi, nie jedz tych lampek - powiedziałem do niej. 

- A dlaczego? - spytała i gryzła dalej. 

- Bo Mikołaj wszystko to widzi. 

Fifi wypluła lampkę. Zrobiła tą jedną ze swoich min, pt. że co proszę? Czy wielkie oczy, uszy położone do tyłu i puste spojrzenie. 

- Co to jest Mikołaj?! - krzyknęła. 

- Nie wiem dokładnie, ale wiem, że przyniesie prezenty, jak będziemy grzeczni - wyjaśniłem jej. 

- Dlatego nas podgląda? To przecież nie jest grzeczne...

- Ty nie jesteś grzeczna. Lepiej się zachowuj - powiedziałem jej. - I pamiętaj, Mikołaj wszystko widzi i słyszy. 

Fifi odsunęła się od lampek. A ja położyłem się wygodnie na podłodze. Już miałem zasnąć, gdy moje własne łapy zaczęły drapać kanapę.

- Toffi! Mikołaj wszystko to widzi! - krzyknęła spanikowana Fifulinda. 

Ale ja nie mogłem przestać. Bo nie ja to robiłem. Ja nie chciałem drapać. To moje łapki, ale nie ja. Naprawdę. Czy policja (Mikołaj używa policji?) uwierzy w moje zeznania? Chociaż... skoro Mikołaj wszystko widzi, nie wezwie policji. Skoro wszystko widzi, będzie wiedział, że to nie ja, tylko te łapki. 

- To nie ja - powiedziałem. 

- A to - trzasnęła mnie łapą w łeb - nie ja. Mikołaj to wie. 

- Mikołaj widzi, że robię to - ugryzłem ją - tylko w obronie własnej. 

- Mikołaj na pewno wie, że to - ugryzła mnie w ucho i drapnęła - robię z czystej miłości do ciebie. 

- Mikołaj... - już miałem ją kopnąć, gdy nagle...

- SPOKÓJ TAM! MIKOŁAJ WSZYSTKO TO WIDZI I SŁYSZY! - krzyknęła mama. 

Eche, ktoś tu nie dostanie prezentu. Nie można tak krzyczeń na dzieci :)